Op naar Mirissa

Ons vrijwilligerswerk zit erop. Vandaag gaan we naar Mirissa. Een plaatsje in het zuiden met een heel mooi strand. Hier hebben we dan nog 3 volle dagen aan het strand. Dat wordt dus erg genieten!

Om half 10 stond de taxichauffeur op de oprit. Zijn auto was een beetje aan de kleine kant en onze koffers waren een beetje aan de grote kant. Met wat puzzelen kregen we toch de koffers in de auto. Onze chauffeur was erg aardig en een goeie vent. Hij geloofde in karma. Erg gunstig voor ons want dan zou hij niet wegrijden als wij even naar de wc wilden.

Op een gegeven moment stopte hij bij een kraampje langs de weg. We kregen een verse kokosnoot en een plakje roti. Deze kokosnoten smaakte nog beter dan die we eerder ophadden. Met een stukje van de schil aten we ook het binnenste prutje eruit. Verrukkelijk!

Al snel reden we door naar Mirissa. We arriveerden daar rond een uur of 3. Een prima tijd als je het mij vraagt. Ons plan was om lekker in het zonnetje te relaxen bij het zwembad. Dit ging hem niet helemaal worden. De zon is om 3 uur niet in de tuin van het hotel. Het probleem was dat we eigenlijk wel heel graag in de zon wilden relaxen. We gingen dus maar even naar het strand.

Het strand in Mirissa is geweldig mooi! Net als op de ansichtkaarten. Hier kunnen we zeker weten goed relaxen! En wonder boven wonder is het water super lekker warm en niet zoals in Nederland ijskoud.

Na het strand gingen we een hapje eten en toen vrij snel weer naar bed. Morgen begint onze eerste echte dag in Mirissa.

Groetjess

Juul en Nancy

Sunrise at the Pidurangala

De wekker ging vandaag om 3 uur 's nachts. Ja je leest het goed, 3 uur 's nachts. We zouden vandaag naar de 'Pidurangala rock' gaan om de zonsopkomst te bekijken. Het zou ongeveer 1,5 uur rijden zijn en een klein uurtje klimmen.

We werden gebracht in een jeep, maar eigenlijk was het een kooi. Er waren 8 stoelen, maar we waren met 10. Dat was dus een beetje aan de krappe kant. Het lukte erg goed en al snel stonden we aan de voet van de Pidurangala. Onze tocht begon met trappen. Dat was eigenlijk wel fijn, want de trappen waren verlicht. Als snel gingen de trappen over op rotsen, maar die waren niet verlicht. Met een telefoon in mijn hand baande ik me een weg naar boven.

Om 6.20 kwam de zon op, maar wij waren al om 5.30 boven. We konden nog even van de rust en sterren genieten. Zonsopkomst was geweldig. Het was zo mooi vanaf de berg. Elke minuut kon je het uitzicht steeds een beetje veter zien. Toen de zon was, zag je de zonnestralen over de bomen vallen. Prachtig!

De rest van de dag heb ik eigenlijk alleen maar geslapen totdat we les moesten geven. Een uur voor de lunch en 2 uur na de lunch. Als les had mam woordzoekers gemaakt. We zouden de woorden van gisteren herhalen. Dit ging erg goed. Weer lieten we de kinderen de woorden op het bord tekenen. Daarna deden we memory en toen zat de les er al weer op. We hadden vanuit Nederland een hoop kleurboeken en kleurpotloden meegenomen voor de kinderen. Aangezien het onze laatste dag is in Dambula gaven we die dingen aan de kinderen. Morgen gaan we met de taxi naar Mirissa. Lekker 3 daagjes aan het strand voordat we vliegen.

Vandaag gaan we roeg naar bed want we zijn natuurlijk erg moe. Al heb ik 3 uur geslapen, ik ben nog steeds niet uitgerust. Eerst gaan we nog even genieten van onze laatste avond met de vrijwilligers.

Groetjes,

Juul en Nancy

Hierbij nog een toevoeging van mij, Nancy: Bij aankomst zagen we een eekhoorn op de straat spelen en 2 honden zaten erbij te kijken. Precies op het moment dat wij aankwamen werd het eekhoorntje gepakt door de honden en voor onze ogen verscheurd. Er werd verteld dat we heel voorzichtig moesten zijn en dat we niet zonder begeleiding van het terrein af mochten omdat we hier midden in de jungle zitten met slangen en andere gevaarlijke dieren Toen we 's morgens wakker werden, wilde ik mijn slippers pakken en die waren helemaal kapot gebeten. De tweede nacht begint Juul ineens te gillen omdat ze een rat over het dak zag lopen. Tijdens een ritje op de fiets stak er een alligator over en vandaag tijdens het lesgeven zagen we voor onze neus een kameleon in de boom. O ja, tijdens het douchen komen er kikkers uit het putje naar boven. Wat denk je? Juul heeft nergens om geklaagd en zet zich er dapper overheen (en ik ook (-: )

Ook het lesgeven ging Juul erg goed af. Een geboren talentje zullen we maar zeggen. Ze had de lessen goed voorbereid en de kinderen hingen aan haar lippen. Echt leuk om te zien hoe leuk Juul het vond om les te geven.

Ik had de keuze bij Juul neergelegd over het vrijwilligersproject en ben heel blij dat ze hiervoor heeft gekozen. Zowel het lesgeven als het leven in de jungle is een ervaring om nooit te vergeten.

Ruïnes van een oude tempel

Vandaag hadden we 's ochtends geen les want de scholen begonnen weer. Wij zijn namelijk een soort naschoolse school. De bedoeling was dat we vandaag constructie gingen doen, maar hier verandert alles elke dag. De mensen hier zijn niet echt van het communiceren. We besloten om met z'n alle naar de ruïnes te gaan. Iedereen ging fietsen, maar mama, Aziz en ik gingen met de tuktuk. Er waren niet genoeg fietsen.

Eerst stopten we bij een tempel. Het was heel erg kleurrijk en totaal niet toeristisch. We mochten om de een of andere reden niet in de tempel. We dachten dat de leiding dit ruïnes noemden, maar we hadden ongelijk. We moesten nog zo'n 10 km naar de ruïnes.

Op onze weg naar de ruïnes kwamen we langs een schooltje. We waren eigenlijk wel nieuwsgierig naar hoe dat eruit zou zien. We vroegen of we konden stoppen en naar binnen mochten. Dit mocht! Snel liepen we naar alle kinderen toe en gaven we ze high fives en vertelden we hoe we heten. Het was erg leuk voor de tijd dat we er waren. Al snel was het genoeg geweest en zaten we weer in de tuktuk.

De ruïnes zelf waren een beetje saai. Het was wel mooi, maar we liepen een beetje van plek naar plek en zaten dan weer op de ruïnes en dan liepen we weer. Er werd niet echt verteld wat het was. Achteraf hoorde ik dat het een oude tempel was die is geruïneerd door mensen uit India.

Na de ruïnes mochten we weer les geven. Dit keer hadden we andere woorden om memory mee te spelen. We begonnen met de woorden te tekenen op het krijtbord en dan konden de kinderen raden wat het was. Dit ging erg goed. Daarna speelden we memory en hangman. De tijd vloog voorbij, want na dat zat de les er al weer op. We gingen nog even volleyballen en toen was het alweer tijd om te gaan.

Vandaag gaan we vroeg naar bed want morgen moeten we er vroeg uit. En dan bedoel ik ook echt vroeg.

Groetjess

Juul en Nancy

Nieuwjaarsdag

Ons oud en nieuw was niet echt spectaculair. Zeg maar gerust totaal niet. Ik heb niet eens de overgang van  2018 naar 2019 bewust meegemaakt, mama wel. Die werd wakker van het vuurwerk, maar ik sliep er gewoon doorheen. We waren namelijk om half 11 in slaap gevallen. Oeps.

Vandaag hadden we 's ochtends geen les. De kinderen gingen iets doen omdat het nieuwjaarsdag was. Dit gaf ons de mogelijkheid om op pad te gaan. We hadden namelijk nog niet echt iets gezien van de omgeving. We besloten om naar 'the cave temple' te gaan. Dit is een tempel die tegen een hele grote rots is aangebouwd. Hij is meer dan 3000 jaar oud, maar is nog in een goeie staat. In de tempel zijn er aparte kamers in de rots. Hier waren allemaal rotstekeningen. Erg mooi, maar wel overal ongeveer hetzelfde. 

Na de tempel gingen we weer terug naar het huis om te eten. We zouden om half 4 lesgeven, dus na de lunch hadden we nog genoeg tijd om te chillen. Dat deden we ook zeker. 

Eindelijk was het tijd om les te gaan geven. Dit keer hadden we het wel voorbereid en we hoopten dat het dan wel goed zou gaan. We hadden bedacht om de kinderen eerst een paar dieren te leren en om dan met die dieren bingo te doen. Dat vonden ze heel erg leuk, want ze deden enthousiast mee. Na het lesgeven speelden we nog volleybal met de kinderen. 

We hoefden de les voor morgen niet voor te bereiden want dat hadden we gister al gedaan. We konden dus nog meer chillen en lekker slapen.

Groetjess

Juul en Nancy

Eindelijk kan het echte werk beginnen

Wauw, vandaag beginnen we dan eindelijk met ons vrijwilligersproject. Onze dag bestaat uit verschillende delen. In de ochtend kunnen we kiezen voor constructie of lesgeven. We hebben toen besloten dat de vrouwen + Roman les gaan geven en de rest van de jongens doet constructie. Constructie is namelijk best wel zwaar aangezien ze twee weken geleden pas begonnen zijn.

Ze hadden het de hele tijd over een school 8 km verderop. We zouden daar fietsend heen gaan. Super leuk! Nu bleek de school een huis te zijn en de 8 km was 200 m. Er werd niet heel goed gecommuniceerd met ons. Toen we aankwamen bij het huis waren er twee groepen: de kleintjes (8 t/m 12) en de grotere (14+). Mama wilde liever naar de kleintjes omdat haar engels daar goed genoeg voor is. Ik ging mee en samen gingen we de kleintjes lesgeven. Het ging eigenlijk heel goed. Ik zat lekker in de flow en mama keek een beetje toe en hielp me af en toe. De kleintjes deden erg goed mee en vonden het volgens mij erg leuk. Toen kwam er van de andere groep een vrijwilliger bij en toen liep het wat moeizamer, maar toch goed.

Rond een uur of 11 gingen we weer terug naar het huis. We kregen pannenkoeken als tussendoortje en snel daarna kregen we lunch. Het eten hier is erg lekker. Alles smaakt goed en is niet te pittig. Nu pas kan ik de Sri Lankaanse keuken waarderen. Na de lunch gingen we allemaal relaxen op bed. Volgens mama ben ik in een diepe slaap gevallen, maar zelf kan ik het me niet herinneren. Een groot deel van de groep vertrok naar Colombo om daar nieuwjaar te vieren. Wij gingen niet mee. De reis zou dan ongeveer 5 uur duren en ze hadden niet echt een plan.

Toen ik wakker werd gemaakt, moesten we weer lesgeven. Wij dachten dat we dit keer andere kinderen zouden krijgen dus we hadden niks voorbereid. Het bleek dat we dezelfde kinderen hadden en dit keer stonden we met z'n vieren bij de kleintjes. Dit werkte voor geen meter. Ik probeerde van alles, maar de Chinezen snapten niet zo goed wat ze moesten doen. Ze probeerde de kinderen moeilijke dingen te leren, maar dat werkte niet echt en de plannen die ik had keurde ze af. Het liep dus alles behalve soepel.

Om 17.30u waren we klaar en gingen we terug naar het huis. Mama en ik zaten vol met ideeën voor de volgende les. We gingen dus meteen aan de slag met de voorbereidingen. We hadden plannen voor een bingo en een memory. De Chinezen waren het eens met onze plannen, dus we waren gezellig met zijn alle bezig om de spullen klaar te maken.

Nu gaan we zo eten en nieuwjaar vieren. Waarschijnlijk wordt ons nieuwjaar helemaal niet speciaal, maar dat horen jullie morgen wel.

Groetjess

Juul en Nancy

Op weg naar Dambulla

Vandaag gaan we naar Dambulla! Ik heb er erg veel zin in, want we hebben Kandy wel een beetje gezien. Zo'n oriëntatieweek laat je echt de hele stad zien. Er viel dus niks meer te ontdekken en daarbij gaan bijna alle vrijwilligers naar Dambulla. Het is een erg gezellige groep, dus dat het gezellig wordt is zeker.

We vertrokken om half 9 met de bus en kwamen ongeveer om 11 uur aan. De laatste weg die we bereden was onverhard. Dat is een teken dat we in de middle of nowhere zitten. Het is ook echt in de middle of nowhere. Ze verbouwen hun groentes en fruit hier, vangen hun vis in een meertje verder op en bouwen zelfs hun eigen badhuis. 

We begonnen met het spelen van kaartspelletjes en twee jongens gingen helpen in de keuken voor de lunch. Het duurde nog zeker 2 uur voordat we gingen eten, maar het eten smaakte daardoor wel echt super lekker. Als lunch hadden we rijst met gebakken groentes en gefrituurde vis. De mensen die mij een beetje kennen weten dat ik geen vis eet, maar ja je moet toch iets eten hier en de vis rook super lekker. Dus ja ook ik at een visje. 

Na de lunch hadden we een bespreking over de dingen die we gaan doen en hoe het er elke dag aan toe gaat. Tot nu toe staat er op de planning dat we woensdagochtend naar ruïnes gaan die hier vlakbij zijn en donderdagochtend gaan we de zonsopgang bekijken op een hele grote steen. 

Ons vervoer hier is trouwens een fiets. We gaan overal op de fiets naartoe. Wij Nederlanders zijn niks anders gewent, maar de anderen vinden het super leuk. Ik ook hoor, het is wel anders dan in Nederland. De wegen zijn heel hobbelig. Het is eigenlijk mountainbiken. 

Nu zijn we aan het wachten op ons avondeten. We eten vanavond roti en het word klaargemaakt door een paar van onze vrijwilligers. Na het eten gaan we gewoon een beetje chillen en vroeg naar bed. Morgen begint onze eerste dag!

Groetjes 

Juul en Nancy

Pinnawala olifanten weeshuis

Vandaag hadden we een dagje vrij. Een van de doelen die ik hier in Sri Lanka wilde doen is olifanten zien, dus dat gingen we vandaag doen. Het zou een lange trip worden want Pinnawala ligt niet echt in de buurt van Kandy, maar we gingen ervoor. We zouden deze trip maken met de lokale bus. Een heel avontuur als je het mij vraagt. Met de bus naar Kandy kunnen we wel. Dat is gewoon een bus die rechtstreeks naar het centrum gaat, maar als we naar Pinnawala willen moesten we meerdere keren overstappen. Een hele klus.

Voor dat we gingen vroegen we welke bussen we precies moesten hebben. Het waren 3 bussen in totaal. Toen we in Kandy aankwamen, vroegen we aan de lokale mensen welke bus we moesten hebben. We snapten eigenlijk niet zo goed wat ze bedoelde, maar we stapten in de bus die ze aanwezen in de hoop dat het de goede was.

De reis was een grote hel. De bus reedt voor geen meter door en stond overal vast. We werden er helemaal chagrijnig van. We stapten uit de bus om een tuktuk te regelen. We wilden wel op tijd zijn voor het melken van de babyolifantjes.

Toen we aankwamen hadden we meer dan genoeg tijd en aangezien ik nog een ander doel had, gingen we die eerst voltooien. Ik wilde heel graag uit een kokosnoot drinken. We hadden geluk, want recht tegenover de ingang stond er kraampje waar ze kokosnoten verkochten. We dronken de kokosnoot leeg en ze haalde het kokos voor ons eruit zodat we die konden eten. Het was heerlijk!

Daarna gingen we het park in. Eerst het echte park en toen de rivier. In het echte park zagen we olifanten in de wijde lopen en het was zo mooi en zo cool om de olifanten in het echt te zien. Er waren heel veel mensen om de olifanten te bewonderen.

Rond een uur of half 2 liepen we naar de rivier. Om 2 uur zouden de olifanten naar de rivier worden gebracht en wij wilden dat natuurlijk vanaf het beste plekje bekijken. Blijkbaar waren er al wat olifanten in de rivier. Zij werden er eerst uitgehaald voordat de andere olifanten kwamen. Dat was al prachtig om te zien. Toen de olifanten het water in kwamen, mochten wij met een olifant op de foto en we mochten hem aaien. Nou ik kan je vertellen, een olifant voelt heel raar. Zo had ik niet zijn huid verwacht.

Na het olifant kijken, gingen we naar een restaurantje om wat te eten. We waren uitgehongerd. We aten heerlijke frietjes met een soort loempia's. Het was erg lekker. Natuurlijk dronken we er een verse ananassap bij. Die zijn hier erg lekker aangezien het fruit hier echt rijp en vers is.

Na het eten gingen we weer terug naar ons huis. Daar zouden we voor de laatste keer in Kandy eten en slapen. Morgen gaan we naar Dambulla voor ons vrijwilligerswerk. Het schijnt dat dat helemaal in de middle of nowhere is, maar we gaan het zien!

Groetjess

Juul en Nancy

Oriëntatiedag 5

Vandaag gingen we naar de temple of the tooth. Dit is een tempel waar de tand van Boeddha wordt bewaard. We moesten hier eigenlijk al vrij vroeg zijn. We waren er denk ik rond een uurtje of 8. Wij snapten niet zo goed waarom, want we hadden helemaal niet zo'n druk programma. Toen we er aankwamen lag er een rode loper en er waren veel bewakers. De gids vertelde ons dat de nieuwe minister president naar de tempel zou komen.

Onze rondleiding verliep vrij snel en gehaast. Achteraf gezien kwam dat omdat we dan op tijd waren bij het ontvangst van de minister president. Ja ja, wij hebben de nieuwe minister president gezien. Voordat de minister president kwam, kwamen er al allemaal mannen in speciale kleding. Wij als domme toeristen gingen hun filmen, maar dat bleek helemaal niet de minister president te zijn.

Na het ontvangst van de minister president liepen we naar boven. De deur naar de tand werd opengedaan. Dit doen ze elke dag en dan is de deur voor 10 minuten open. Eens in de zoveel jaar staat de deur de hele dag open en kun je ook echt de tand zien. Wij konden alleen het ding eromheen zien. Toen de deur openging werd een groot gekkenhuis. Iedereen begon te duwen om naar binnen te kijken. Onze gids plantte ons pal voor de ingang. Wij konden het dus erg goed zien.

Na de temple of the tooth gingen we naar een hindu tempel. Ayesha kocht een grote mand met fruit die we moesten offeren. Als je een mand met fruit offert dan zegt de priester allemaal dingen en dan krijgen we de helft terug. Dat is dan 'blessed fruit', dat mogen we dan opeten.

Als lunch aten we Indisch, ik vind dat lekkerder dan de keuken van Sri Lanka. Nu aten we Indisch in Sri Lanka dus was het pittig, maar in India is het volgens mama lang niet zo pittig als hier. Na de lunch kregen we een massage. Die was erg fijn!

Tijdens het avondeten zat ik een beetje door mijn instagram te scrollen. Tot ik opeens zag dat ik iets gewonnen had. Ik dacht, huh ik heb aan niks meegedaan, maar blijkbaar had ik me ingeschreven door dit vrijwilligerswerk te doen. De winactie was door travelactive, de organisatie waarmee we hier zitten, mogelijk gemaakt. Als je in de maand december vrijwilligerswerk ging doen, dan maakte je kans om je hele programmakosten terug te krijgen. Dat had ik dus gewonnen!!! Super fijn!!!!!!!

Wij gaan nog lekkeer verder genieten,

Groetjess

Juul en Nancy